У плыні ўсёй маёй свядомага жыцця, пры слове гаймарыт, у “дасведчаных” людзей заўсёды адказам было Прабіванне носа. максімум, што прапаноўвалася з народнай медыцыны- шматкампанентныя склады з цяжка здабываюцца і дарагіх складовых. Мая праца – спуск на вялікую глыбіню і, калі нос будзе забіты, то ад перападу навакольнага ціску вочы і вушы пачынаюць бунтаваць, наровячы пакінуць свайго гаспадара. Гэты рэцэпт падказаў чалавек, які ўбачыў мяне каля мед.пункта, калі мне давялося тлумачыць лекара страшную сілу закладзенай носа. Так што праверана самім!
трэба:
- вольны час (каля паўгадзіны),
- ручнік або чыстая ануча і месца, дзе можна легчы на жывот.
што! І самае галоўнае – каштанавы! Самы лепшы – гэта толькі што падае з дрэва, але яны не кожны дзень падаюць, таму іх трэба нарыхтаваць- не ведаеш калі бяда можа пастукацца.
значыць, я раблю так! Дастаю асяродак з каштана, выразаю з яе аловачкам, каб у нос ўлазіць. Затым кладуся на жывот, ложу пад падбародак ручнік, ўстаўляю аловачкам ў ноздры і … З носа выходзіць усё! Калі пазухі ачышчаюцца, пачынаюцца чхання – час заканчваць працэдуру.
Вось і ўвесь рэцэпт. дыхаецца пышна! Можна закапаць нос потым якімі-небудзь лячэбнымі кроплямі ад запалення, але чыстка неперасягненыя і, прытым, без якіх-небудзь удараў! Будзьце здаровыя!
Лісты чытачоў! Віктар. М
